تولد والیبال

والیبال ورزش مورد علاقه سربازها در جنگ جهانی دوم بود. ورزش والیبال که در ابتدا مینتونت (Mintonette) نامیده می‌شد در سال ۱۸۹۵ - یعنی چهار سال پس از تولد بسکتبال - توسط فردی بنام ویلیام جی. مورگان ابداع شد. مورگان متولد سال ۱۸۷۰ در شهر نیویورک بود که پس از تحصیل در کالج جوانان مسیحی مسئولیت تهیه برنامه‌های ورزشی برای سلامتی و تندرستی مردان به او واگذار شده بود.

او این بازی را با ترکیب بازی‌های بسکتبال، تنیس و هندبال ایجاد کرد و هدفش طراحی ورزشی بود که برای افرادی که تمایل به تحرک کمتری دارند، مناسب باشد.

قوانین بازی در ابتدا بسیار ساده بود چرا که بیشتر از آن که شبیه ورزش باشد، یک تفریح محسوب می‌شد اما به تدریج پس از آن که این ورزش در کشورهای دیگر – به خصوص فیلیپین - نیز علاقه‌مندانی یافت، لزوم تدوین قوانین رسمی برای آن احساس شد.

 

ابعاد زمین والیبال :

طول زمین ۱۸ و عرض آن ۹ متر می‌باشد و فارغ از هر گونه برجستگی یا فرورفتگی است.

زمین توسط خطوطی به عرض ۵ سانتیمتر علامت گذاری می‌شود. این اندازه‌گیری از گوشه زمین است.

خطی به عرض ۵ سانتیمتر میان خطوط کناری در زیر تور کشیده شده‌است و زمین را به دو قسمت مساوی تقسیم می‌کند و به اسم خط مرکزی شناخته می‌شود.

خطوطی به طول ۹ و عرض ۵ سانتیمتر در ۳ متری خط مرکزی بطور موازی کشیده شده‌است و به عنوان خط پایان شناخته می‌شود. منطقه حمله به خط مرکزی محدود است.

در هر قسمت زمین، منطقه سرویس توسط دو خطوط به طول ۱۵ و عرض ۵ سانتیمتر مشخص شده و در بیست سانتیمتری خط پایان و عمود بر آن قرار گرفته‌است. یکی از این خطوط در امتداد خط کناری و دیگری در ۳ متری سمت چپ خط کناری راست قرار گرفته‌است.

حداقل درجه حرارت زمین سرپوشیده ۱۰ درجه‌است.

تور والیبال

طول تور ۵/۹ و عرض آن ۱ متر است. و از pسوراخ‌های مربع شکلی به ضلع ۵ سانتیمتر تشکیل شده‌است. پارچه‌ای از جنس کتانی به ضخامت ۷ سانتیمتر به لبه بالایی تور دوخته شده‌است.

ارتفاع تور از مرکز زمین ۲٫۴۳ متر است. تعیین ارتفاع تور برای خردسالان و نوجوانان(برای پسران راهنمایی ۲/۳۷ـدختران راهنمایی۲/۲۰) به عهده مجمع ملی گذاشته می‌شود. هر دو انتهای تور از زمین به یک فاصله هستند و نباید حتی ۲ سانتیمتر بالاتر از اندازه مقرر باشند.

پارچه‌ای از جنس کتانی که عرض آن ۵ سانتیمتر بوده و سفید رنگ می‌باشد، در کناره‌های تور و عمود بر لبه‌های آن کشیده می‌شود.

تور برای بانوان ۲/۲۲ است.

توپ والیبال

توپ به شکل کروی (گرد) و از جنس چرم است. توپ‌های لاستیکی یا ماده‌ای از این دست نیز می‌توانند به کار برده شوند. قسمت رویی توپ به سه رنگ زرد، آبی و سفید است. ویژگی‌های آن عبارتند از:

پیرامون: ۶۵ تا ۶۷ سانتیمتر

وزن: ۲۶۰ تا ۲۸۰ گرم

فشار داخل توپ، ۰٫۳ تا ۰٫۳۲۵ (کیلوگرم بر سانتیمتر مربع) است.

تیم‌ها

هر تیم شامل ۱۲ بازیکن می‌شود.. که ۶ نفر آن‌ها در زمین قرار دارند.

سه بازیکن در خط جلو و سه بازیکن در خط عقب قرار می‌گیرند.

هر تیم دارای ۶ تعویض است و هر بازیکن می‌تواند ۲ بار تعویض شود، یعنی هر بازیکن می‌تواند یک بار داخل و یک بار خارج شود.

زمانی که توپ سرو می‌شود، سه بازیکن خط جلو باید در جلوی بازیکنان خط عقب قرار گیرند.

بازیکن از قطاع دایره سمت راست خط عقب با یک دست سرو می‌زند.

زمانی که توپ در زمین وارد می‌شود، بازیکنان می‌توانند برای پرتاب توپ به هر نقطه‌ای حرکت کنند، حتی اجازه دارند که برای جلوگیری از تماس توپ با زمین، به خارج از زمین بروند.

دو تیم ۶ نفری با یکدیگر روبرو می‌شوند. داور در بالای تور قرار گرفته و ناظر بر اجرای مسابقه بوده و سوتی در دست دارد. سرداور نیز مقابل او قرار می‌گیرد. در اینجا تیمی که سرویس را دریافت می‌کند، منتظر توپ می‌شود. بازیکنان در وضعیت آماده‌باش بوده و دست‌ها، انگشتان، بازوها و پاها در حالات مطلوب قرار می‌گیرند. بازیکنان در مرکز زمین می‌ایستند و در این محل بیشتر حمله‌ها شکل می‌گیرد، به طوری که یکی از آن‌ها در نزدیک تور ایستاده و بقیه بازیکنان فرم w را تشکیل می‌دهند.

  معمولاً ضربهٔ اول متعلق به پاسور نمی‌باشد و هنگام دریافت، بازیکنان باید توپ زده شده توسط تیم مقابل را به دست پاسور رسانده تا او توپ را به دیگر بازیکنان پاس دهد و آنها توپ را به زمین مقابل بفرستند.

داورها و مسئولین

هر مسابقهٔ والیبال دو داور اصلی دارد یکی داور اول که در بالای تور می‌باشد و دیگری داور دوم می‌باشد که روبروی داور اول می‌ایستد و در مواقعی خاص اجازهٔ سوت زدن نیز دارد. چهار داور خط دور تا دور زمین والیبال می‌ایستند و با پرچم داور اول را در امر قضاوت یاری می‌دهند. دو داور هم پشت میز منشی هستند یکی داور منشی و دیگری هم کمک منشی که کار ثبت امتیازات، تعوبض‌ها و اخطارها را بر عهده دارند. سرداور هم به عنوان ناظر می‌بایست در تمام دیدارها حضور داشته باشد.

 

 

آسیب های شایع والیبال

شایعترین آسیب مزمن در والیبالیست ها :

التهاب تاندون کشککی شایعترین آسیب مزمن است که به صورت درد و التهاب در قطب تحتانی کشکک در محل اتصال تاندون کشکک نمود پیدا می کند. کندرومالاسی کشکک( نرم شدن غضروف آن و مستعد شدن به سائیدگی و آسیب مفصل ) ، بیماری Osgood-Schlatter ( کنده شدن یا التهاب قسمتی از توبروزیتة استخوان تیبیا در اثر کشیده شدن های مکرر توسط عضله چهار سر رانی که به این ناحیه اتصال دارد ) و نیز سندرم درد کشککی – رانی هم از سایر آسیب های شایع هستند.

پیچ خوردگی حاد مفصل مچ پا ، شکستگی های تنشی در استخوان تیبیا یا استخوانها ی متاتارس ، التهاب تاندون آشیلب، التهاب فاشیای کف پایی، سندروم تونل تارسال ( مدرگیری عصب تیبیال خلفی در ناحیه پا که با علائم درد و بی حسی کف پا تظاره می کند) و التهاب بورس خلف استخوان پاشنه از جمله این صدمات هستند

شکستگی تنه استخوانهای متاتارس خصوصا در انگشتان سوم و چهارم برای درمان ، عضو آسیب دیده گچ گرفته می شود پس از بهبود ، تمرین با وزنه در حد تحمل مصدوم و تا جایی که درد ایجاد نشود، آغاز خواهد شد.

پیچ خوردگی مفصل Facet‌( قسمتی از اتصالات بین مهره ای ) در ناحیه قفسه صدری شایعترین آسیب در این ناحیه است ، از آنجایی که این ورزشکاران حرکت جانبی سریعی انجام میدهند ، چرخش تنه و اندام فوقانی ، مفاصل یاد شده را در معرض نیروهای جابجا کننده قرار میدهد. درد عضلانی ، اسپاسم و محدودیت حرکت در تعاقب این آسیب ایجاد خواهد شد.