با این که سال های زیادی از سفر ادمی به کره ی ماه می گذرد و وسایل و تجهیزات ماهواره ای و سفا ین فضایی پیشرفته او را و دست یابی به اطلاعاتی از دورترین نقاط کهکشان راه شیری و خارج از آن کمک کرده اند مطالعه ی مستقیم قسمت های درونی زمین ودرک نا ارامی های وابسته به داخل زمین چون زلزله آتشفشان و چین خوردگی ها برای ادمی کاملأ امکان پذیر نشده است سفر انسان به قسمت های درونی زمین یا فرستادن وسایل و ابزار به داخل ان با توجه به فشار دمای بسیار زیاد هنوز مسیر نیست عمیق ترین چاهی ک تا کنون برای مطالعه قسمت های درونی زمین حفر شده است کمتر از 13 کیلومتر عمق دارد که این عمق با توجه به شعاع بیش از 6000 کیلومتر زمین قابل توجه نیست از این رو دانشمندان سعی کزرده اند که به کمک روشهای علمی و شواهد مستقیم و حتی مقایسه ی خصو صیات زمین و دیگر اجزای اسمانی با یکدیگر اطلاعاتی درباره ی خصو صیات فیزیکی و شیمیایی در زمیت علت وچگونگی ایجاد نا ارامی ها به دست اورد. امروزه زمین شناسان چینی معتقد شده اند که حرکت بخش های خارجی زمین نسبت به هم حرکت اند اگر می توانستیم یک میلیارد سال به عقب برگردیم زمین را سیاره متفادت با سیاره ای امروزی می یافتیم در ان صورت کوه ها دریاها به شکل های امروزی وجود نداشت قاره ها نیز به شکل‌های دیگری بودند در طول دهه ی گذشته اطلاعات بسیار زیادی درباره ی زمین جمع اوری شده که به تحولات زیادی در علم زمین شناسی منجر گردیده است بطوری که این دره با هیچ دره ی دیگری نمی توان مقایسه کرد البته نقطه ی آغاز این تحللات را باید در اوایل قرن بیستم جست جو کرد در ان هنگام نظریه ای به نام جابجایی قاره ها توسط آلفرد وگنر هوا شناس و زمین فیزیک دان المانی عنوان شد که با نظریه های قبلی در مورد ثابت بودن وضیعت قاره ها واقیانوس ها تضاد داشت به همین سبب هم این نظریه در ابتدا باشک و تردید تلقی شد و عده ای حتمأ ان را به مسخره گرفتند در واقع بیشتر از 50 سال لازم بود تا اطلاعت کافی برای تایید نظریه ی جدید جمع اوری شود تا سر انجام ان نظریه ی ضعیف جای خود را به نظریه ی زمین ساخت ورقه ای بدهد نظریه ی که برتی نخستین باردید جامعی درباره ی فعالیت های زمین به دانشمندان می داد.
عقیده ای پیشرفته در زمان خود
وگنر در کتابی که در سال 1915 منتشر کرد اصول عقاید خود را شرح داده است او متقعد به وجود قاره ای عظیم به نام پانگه آ ( به معنای همه ی خشکی ها) است که در حدود 200 میلیون سال قبل وجود داشته است این قاره چند میلیون سال بعد مبدل به دوقاره ی بزرگ لورازیا و گندوانا شد که اولی شامل امریکای شمالی کی نیو لند و بیشتر قسمد های آسیا و اروپای مرکزی است و دومی آمریکایی جنوبی آفریقا قطب جنوب هندوستان و استرالیا ی کنونی را شامل می شده است مساحت لورازیا و گندوانا تقریبأ مساوی بوده است شواه زیستی و زمین شناسی زیادی منبعی بر جدا شدن این دوقاره از هم وجود دارد که وجود فسیل خای مشابه فراوان در دوقاره مذکور از آن جملا است فاصله ی دو قاره ی لورازیا و گندوانا را دریای به نام تتیس پر می کرده است که امروزه دریا های مدیترانه مازندران و سیاه رت بازمانده های ان می دانند وسعت این دیای اولیه را هم از روی طبقات چین خوردگی که از جبل الطارق تا اقیانوس ارام امتداد دارند می توان تشخیص داد زیر این رسو بات در کوه های پیرینه آلپ قفقاز البرز اطلس و هیمالیا یافته می شود چیزی از تقسیم شدن پانگه آ نگذشته بود که امریکای جنوبی و آفریقای نیز به صورت یک قطعه از گندوانا جدا شدند بعد ها با پدید آمدن اقیانوس اطلس جنوبی این دوقاره نیز از همدیگر مجزا گشتند در حدود 65 میلیون سال قبل اقیانوس اطلس توسعه ی بیشتری به سمت شمال یافت استرالیا از قطب جنوب جدا سد و هندوستان نیز شرو به حرکت به سمت شمال پیوستن به اسیا کرد.