شیمی دبیرستان  کرمان ناحیه 2

                                                                       بلدرچین به  گروه بزرگی شامل چنیدن سرده از پرندگان کوچک از راسته ماکیان سانان گفته می شود.این پرندگان شناخته شده ترین گونه های راسته ماکیان سانان هستند.                                      

بلدرچین ها جثه کوچک دارند و زندگی بر روی زمین را ترجیح می دهند.از دانه ها و نیز حشرات و دیگر جنبندگان کوچک تغذیه می کنند.بر روی زمین لانه می سازند و بر پرواز های کوتاه قادر می باشند.        

در برخی کشورها برخی گونه های بلدرچین در تعداد زیاد پرورش داده می شوند تا از تخم و گوشت ان ها استفاده شود یا حتی در شکارگاه ها رها شوند.این پرنده در سکونت گاه های خود هم توسط انسان ها  به طور گسترده ای شکار می شود تا از گوشت و پرهایش استفاده شود.                                                

در پزشکی سنتی خواص گوناگونی برای بلدرچین برشمرده اند از جمله اینکه به گفته شریف ادریسی لیسیدن زهره بلدرچین برای درمان صرع سودمند است و چکانیدن خون ان در گوش دردمند گوش درد را درمان می کند و اسمرار در خوردن گوشت ان دل سخت را نرم می سازد و گویند که این خاصیت فقط در قلب اوست.                                                   

عبدالملک بن زهر اندلسی طبیب قرن ششم هم به این اشاره می کند که گوشت بلدرچین سنگ کلیه و مثانه را خرد می کند و مدر بول است.                            

برخی پزشکان قدیم وبسیاری از عوام نیز تصور می کنند که تخم بلدرچین زبان انسان را گویا کرده و موجب می شود تا کودکان پیش از موعد زبان باز کنند.این باور ناشی از پرچانگی و صدای بلند بلدرچین نسبت به جثه اوست که ان را حمل بر فصاحت وی کرده اند.

فصل زاد و ولد بر حسب موقعیت و مکان متفاوت است. بلدرچین های نر زودتر مهاجرت بهاری را اغاز کرده و برای خود قلمرویی انتخاب می کنند و پرنده ماده یک نر را به همسری انتخاب می کند. ان ها لانه ای را بین علف های ضخیم می سازند. بلدرچین ماده بین 6 تا 18 تخم بر روی زمین می گذارد و 16 تا 20 روز بر روی تخم می خوابد. پرنده نر در خوابیدن روی تخم مشارکت نمی کند. تخم بلدرچین کوچک است و بین 15 تا 18 گرم وزن دارد سفید رنگ با خال های سیاه قهوه ای و حتی ابی می باشد. جوجه ها درسه هفتگی می توانند پرواز کنند و در دو ماهگی توانای مهاجرت را دارند.